Leszczyński Zygmunt (1866–1942), ziemianin, działacz gospodarczy, senator. Ur. 30 IX w Słupi Nadbrzeżnej w pow. opatowskim, był synem Władysława i Augusty z Podhorodeńskich. Uczył się w gimnazjum Pankiewicza w Warszawie, a następnie w warszawskiej szkole realnej. Studia wyższe odbył na wydziale agronomicznym politechniki w Rydze w l. 1884–7. Należał tam do korporacji studentów polskich «Arkonia». Od r. 1888 gospodarował w rodzinnym majątku Kaliszany w pow. opatowskim. Był bardzo czynny w instytucjach rolniczych i gospodarczych Królestwa. Od r. 1897 był radcą Dyrekcji Szczegółowej, a następnie Dyrekcji Głównej Tow. Kredytowego Ziemskiego, oraz członkiem rady Tow. Rolniczego Radomskiego, a następnie rady głównej Centralnego Tow. Rolniczego. Wspólnie z A. Łempickim założył L. w Gierczycach szkołę elementarną dla dzieci pracowników rolnych, która funkcjonowała w l. 1909–16.
L. związał się politycznie z zachowawczym Stronnictwem Polityki Realnej, był jednym z przywódców tej partii i z jej ramienia pełnił w l. 1912–4 funkcję członka Rady Państwa w Petersburgu oraz należał do Koła Polskiego. W r. 1917 przyłączył się do Koła Międzypartyjnego, wchodził w skład jego Sekretariatu i w kwietniu 1918 r. został wybrany posłem do Rady Stanu. L. czynny był w ruchu ziemiańskim jako pierwszy prezes Związku Ziemian w Opatowie, a następnie w Warszawie, oraz prezes rady nadzorczej i członek zarządu Rady Naczelnej Organizacji Ziemiańskich. Pełnił też aż do wybuchu drugiej wojny światowej funkcje członka Rady Powiatowej w Opatowie i Rady Gminnej w Wojciechowicach. W listopadzie 1930 r. został wybrany senatorem z ramienia Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem i w kadencji tej pełnił do r. 1935 funkcję wicemarszałka Senatu; wchodził w skład senackiej Komisji Administracyjnej i Samorządowej. Ponownie wybrany senatorem w kadencji 1935–8 z woj. kieleckiego, należał do Komisji Administracyjnej Gospodarczo-Skarbowej i Komunikacyjnej. W Senacie zabierał głos w sprawach rolnych, komunikacyjnych oraz prawa budowlanego. Pisywał w „Gazecie Rolniczej”. Zmarł w Kaliszanach 11 XI 1942 r. Pochowany został na cmentarzu w Gierczycach w pow. opatowskim. Odznaczony był Orderem Odrodzenia Polski. Ożeniony z Julią z Jankowskich, miał synów: Władysława, Juliana i Michała, oraz córkę Alinę.
Album-skorowidz Senatu i Sejmu RP oraz Sejmu Śląskiego. Kadencja 1935–1940, Kr. 1936 s. 193, 196, 219 (fot.); Łoza, Czy wiesz, kto to jest?; Scriptor, Sejm i Senat 1935–1940, W. 1936 s. 374 (fot.), 458, 459; Współcześni polscy działacze polityczni. Mała encyklopedia, W. 1919; Boniecki, XIV 137; – Holzer J., Molenda J., Polska w pierwszej wojnie światowej, Wyd. 2., W. 1967; Jabłoński H., Narodziny drugiej Rzeczypospolitej 1918–1919, W. 1962; Księga pamiątkowa „Arkonii’’ Cz. 3, Wil. 1929; Księga pamiątkowa na 75-lecie „Gazety Rolniczej” 1861–1935, W. 1938 s. 171, 176 (fot. na wkładce po s. 176); – Senat RP. Skład osobowy i komisje, W. 1931 s. 8, 18; Senat RP. Sprawozdanie stenograficzne z posiedzenia w dn. 9 XII 1930 szp. 6; toż w dn. 11 XII 1930 szp. 4; – Wybory do Rady Państwa, „Kur. Warsz.” R. 92: 1912 nr 297 s. 10–1; Wybory do Rady Stanu, „Kur. Warsz.” R. 98: 1918 nr 99 wyd. wieczorne s. 2; – Informacje pisemne córki Aliny i ustne A. Łempickiego.
Stanisław Konarski